Komentarze (0)
Paśnik Jacek: Dzieci.
W założeniu miał to być prawdopodobnie uniwersalny obraz dzieciństwa Polski lat 90-tych. Uniwersalny, dlatego, że w książce nie padają konrety dotyczące miejsc czy dokładnych dat. Może założenie było czyms podyktowane, ale mnie taka narracja zaczęła już po kilku stronach męczyć. Sama historia mogła być ciekawa, bo dzieciństwo w czasach zmiany ustroju, niosło ze sobą wiele wyzwań i przygód, jednak tu czegoś zabrakło. Główny bohater, Teodor, przeżył traumatyczne zdarzenie, często do niego wraca, ale niestety nie wzbudza empatii u czytelnika. Nie wciągnęłam się w tę opowieść, nie polecam.
Joanna